o p e n h e i d

www.kr8.nl/milieudefensie/openheid
> home > conflict > volledige bekentenis

Volledige bekentenis

proloog

In oktober 2000 verzocht ik het bestuur, om de besluitvorming aangaande de invoering van een zogenaamd 'loongebouw' (salarisdifferentiatie) te agenderen voor de Algemene Leden Vergadering (ALV) van 9-12-2000.
Ik kreeg hierop geen antwoord. Een getuige verklaarde, dat in de bestuursvergadering gezegd was: "Dat moeten we niet doen, daar komt gedonder van."

Dit leidde tot een gesprek tussen verontruste leden en een afvaardiging van het bestuur op vrijdagavond 8 december. Daar werd afgesproken, dat ik het woord zou krijgen over deze kwestie.

Op de ALV werd mij het woord niet geboden. Ik moest de dagvoorzitter interrumperen om te vragen of dit punt op de agenda mocht.
Men wilde de zaak niet agenderen, maar bij de rondvraag aan de orde laten komen (dan kan geen enkel besluit meer genomen worden).

Ik moest vragen om een stemming: de ALV koos voor behandelen.

De bestuursvoorzitter verklaarde, dat het nog maanden kon duren voordat het definitieve plan bekend was. Wat er nu lag, was te prematuur om aan de ledenvergadering voor te leggen. Hiermee gingen we akkoord.

Binnen een week werd ik gebeld door een bestuurslid: "Er was iets 'ongelooflijks' en 'heel vervelends' gebeurd: de Ondernemingsraad (OR) was akkoord en de premature plannen waren nu ineens de definitieve plannen."

Het bestuur besloot tot invoering van het loongebouw op 22-12-2000.

Actie!

Ik ging echter (nog) niet tot actie over, omdat ik wist dat men mij dit 'klokkeluiden' zeer kwalijk zou nemen - en ik had nu een vrijwilligersfunctie op het bureau ten behoeve van de jongerenorganisatie van Milieudefensie (JMA).
Ik wilde de goede relaties niet verstoren.

Met Harry Kerkhof en 18 andere mensen zetten wij de campagne op, om via een extra ALV alsnog dit loongebouw ter discussie te stellen.

Na 2 maanden proberen, op andere manieren leden te bereiken, heb ik de stoute schoenen aangetrokken, en de e-mail adressen van 1500 leden van Milieudefensie gekopieerd.

Ik wil benadrukken, dat ik alleen maar e-mail adressen kopieerde, geen overige gegevens: ik wist dus niet wie deze mensen waren, waar ze woonden, wat hun telefoon was, enzovoort.
Omdat ik deze gegevens zelf voor een deel bij elkaar had getypt in het computersysteem van Milieudefensie, is het niet bij mij opgekomen dat men dit als "inbreuk op de privacy" zou kunnen opvatten. Ik had al helemaal niet verwacht, dat mijn ex-werkgever dit zo zou betitelen. Dit is moedwillige karaktermoord, die geen basis heeft.

Ik heb geen spijt van de aktie. Waar ik wel spijt van heb, is dat ik dit heb willen verheimelijken, uit angst voor represailles. Het was naïef om dat te proberen, en het heeft de zaak erger gemaakt dan nodig.

Tweede Actie

Er worden door de Leiding van Milieudefensie dusdanig stelselmatig de normale fatsoensnormen overtreden jegens de Leden, dat ik mij verplicht voel de Leden hierover juist en volledig te informeren.
Het is namelijk niet alleen mijn probleem, het is een probleem van ons allen. Een grote groep mensen die de Leiding steunt snoert mij op Ledenvergaderingen de mond, en in de berg informatie die over de ALV-bezoekers wordt uitgestort, ziet men door de bomen het bos niet meer.

Sinds de deadline voor het ledenbulletin (10 oktober) en de deadline (15 oktober) voor het aanmelden van vergaderstukken (door het bestuur beperkt tot een grootte van 600 woorden), is er heel veel gebeurd - ten kwade.

Om iets te noemen: als openingszet voor de bemiddelingspoging, waartoe de ALV in mei 2002 opdracht gaf, is mijn 'collega klokkeluider' Harry Kerkhof tot twee maal toe geroyeerd door het bestuur.
De rest hebt u op deze website kunnen lezen.

Micha Kuiper
18-11-2002